ks. Leszek Slipek
Proboszcz podpowiada. W maju warto by...
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 05, maj 2010
wydrukuj ten artykułWSPOMNIENIE ŚW. JÓZEFA BĘDĄCEGO SZCZEGÓLNYM
WZOREM DLA ROBOTNIKÓW I RZEMIEŚLNIKÓW
1 maja
Tego dnia przedmiotem modlitwy warto uczynić ludzi dotkniętych bezrobociem, które często przynosi ogromną szkodę, niszcząc zdrowie i stabilność życia nie tylko jednostek, ale także całych rodzin. Niech dobry Bóg:
– ustrzeże bezrobotnych od rozpaczy i fatalizmu;
– pomoże przeżyć dłuższe okresy bezrobocia bez psychicznych załamań;
– sprawi, żeby ludzie bez pracy nie czuli się niepotrzebni i zdegradowani;
– uchroni bezrobotnych od poczucia braku wartości i pozytywnej roli w społeczeństwie;
– pomoże tym, którym się bardziej powiodło, wyrzec się pewnych swych praw tak, aby ich dobra zostały bardziej wielkodusznie udostępnione innym.
MAJ JEST ODPOWIEDNIM CZASEM DO GŁĘBSZEGO
WPROWADZENIA W BOGACTWO MARYJNEJ TRADYCJI
MODLITEWNEJ KOŚCIOŁA
Warto odkryć na nowo znane modlitwy, którymi większość wiernych już się nie modli:
A. Anioł Pański to tradycyjna modlitwa, w której wierni trzy razy dziennie, to znaczy rano, w południe i wieczorem, wspominają radosną nowinę o miłości Boga do człowieka. Początki tej modlitwy datują się na pierwszą połowę XIV wieku, kiedy to Jan XXII, rezydujący w Awinionie, zarządził, aby na głos wieczornych dzwonów oznaczających koniec pracy pozdrowić Najświętszą Maryję potrójnym „Ave”. Bardzo szybko do tej wieczornej dołączono modlitwę poranną. Świadectwa o modlitwie południowej pochodzą z końca XIV wieku. „Anioł Pański” jest formą uświęcania i konsekrowania czasu jednego dnia. Dzwon poranny przypomina zmartwychwstanie Chrystusa, południowy przywołuje na pamięć Jego ukrzyżowanie, a wieczorny – Chrystusowe Wcielenie.
B. W okresie wielkanocnym w miejsce Anioł Pański odmawia się antyfonę Regina caeli:
Królowo nieba, wesel się, Alleluja,
Bo Ten, któregoś nosiła, Alleluja,
Zmartwychwstał, jak powiedział,
Alleluja.
Błagaj za nami. Alleluja.
Jeśli modlitwa ta byłaby odmawiana we wspólnocie wiernych, warto uczynić ją bardziej uroczystą, wzbogacając poprzez dodatkowe odczytanie Ewangelii o Zmartwychwstaniu.
POCZĄTEK NABOŻEŃSTW FATIMSKICH
13 maja (będą odprawiane w 13. dniu każdego miesiąca – do 13 października)
W czasie objawień Matka Boża nakłaniała ludzkość do nawrócenia, gdyż odejście od Chrystusa staje się przyczyną wszystkich nieszczęść. Podczas tego nabożeństwa warto modlić się o to, aby orędzie z Fatimy było mocą przywracającą i umacniającą nadzieję w sercach Parafian.
Przykładowy plan liturgiczny Fatimskiego Dnia Modlitwy:
Fatimski Dzień Modlitwy w parafii warto rozpocząć już 12 maja, wieczorem, początek nabożeństwa o godz. 20.00 lub 21.00 – Różaniec, część I i procesja maryjna
13 maja:
godz. 8.00 – Godzinki
godz. 9.00 – Msza Święta z kazaniem
godz. 10.00 – Różaniec, część II
godz. 12.00 – Anioł Pański (Regina caeli), część III Różańca i błogosławieństwo leków
godz. 14.00 – część IV Różańca
godz. 16.00 – nabożeństwo dla dzieci z indywidualnym błogosławieństwem
godz. 17.30 – nabożeństwo na wzór środowej nowenny do Matki Bożej Nieustającej Pomocy lub majowego z czytaniem próśb i podziękowań
godz. 18.00 – Msza Święta z kazaniem i procesją kończącą Fatimski Dzień Modlitwy
NOWENNA PRZED ZESŁANIEM DUCHA ŚWIĘTEGO
Mogłaby polegać na uroczystej celebracji nieszporów. W takim przypadku liturgiczne tematy dni od Wniebowstąpienia do Wigilii Zesłania Ducha Świętego powinny być przedmiotem homilii w czasie tej wieczornej modlitwy.
WIGILIA UROCZYSTOŚCI ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO
Szczególnego znaczenia nabiera przedłużenie obchodów uroczystości Pięćdziesiątnicy o Mszę Świętą wigilijną. Można ją połączyć z nieszporami.
Liturgię rozpoczyna się albo od towarzyszącego Wejściu śpiewu O Stworzycielu Duchu, przyjdź, po którym następuje pozdrowienie wypowiadane przez celebransa i śpiewa się psalmy nieszporów. Po nich następują czytania. Przed rozpoczęciem czytań kapłan czyni wprowadzenie. Lektor udaje się do pulpitu i wykonuje czytanie. Potem psałterzysta śpiewa psalm. Następnie wszyscy wstają. Kapłan zachęca: Módlmy się. Wszyscy przez pewien czas modlą się w ciszy. Potem kapłan odmawia kolektę związaną treściowo z czytaniem. Oto propozycja czytań i psalmów do wykorzystania według własnego uznania:
Rdz 11,1-5; Ps 32,10-11.12-13.14-15;
Wj 19,3-8.16-20; Ps 18,8-11;
Ez 37,1-14; Ps 106,2-9;
Jl 3,1-5; Ps 103,1-2a.24.27-30.
Następnie śpiewa się Chwała na wysokości Bogu. Po hymnie celebrans odmawia modlitwę ze Mszy Świętej, po czym sprawuje się liturgię słowa z Mszy Świętej wigilijnej.
Warto też nadać uroczystą formę modlitwie powszechnej. Może być ona ułożona na przykład na wzór modlitwy powszechnej z Wielkiego Piątku. Punktem wyjścia dla poszczególnych wezwań mogłoby być siedem darów Ducha Świętego.
Po Komunii Świętej i towarzyszącym jej śpiewie wykonuje się pieśń Magnificat wraz z jego antyfoną. Następnie celebrans odmawia modlitwę po Komunii Świętej i kończy Mszę Świętą uroczystym błogosławieństwem.
