Adam Matyszewski
Musica sacra. Wymowa muzyki liturgicznej.
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 10, październik 2010
wydrukuj ten artykułW liturgii wyśpiewuje się chrześcijańskie Credo. W niej Lud Boży opiewa Jezusa Chrystusa, Trójcę Świętą i cudowne dzieła Boże, w niej też rozbrzmiewa na nowo melodia Paschy. Św. Ambroży mówi wręcz o „dźwięcznym wyznawaniu wiary”, ponieważ przede wszystkim z niej śpiew sakralny czerpie natchnienie, a nie z własnych uczuć; wzrusza się nie z powodu własnych modulacji, lecz z powodu urzeczywistnianego podczas liturgii Chrystusowego Odkupienia.
Jednak nie każdy język i nie każdy śpiew można uznać za śpiew liturgiczny i muzykę sakralną. Na pierwszym miejscu na takie określenie zasługuje śpiew w języku łacińskim, o którym śmiało możemy mówić, iż jest językiem wiary, a połączony z melodiami chorału gregoriańskiego wzorcowo oddaje treści biblijne, wykorzystywane podczas liturgii. Śpiew liturgiczny jest śpiewem sakralnym z tej właśnie przyczyny – dzięki wykorzystaniu w nim właściwych dla liturgii treści i środków wyrazu. Zatem nie jest rzeczą dziwną, że po zagubieniu racji liturgicznej, we współczesnych piosenkach religijnych, przemycanych podczas choćby niedzielnych celebracji eucharystycznych, pojawiają się często słowa banalne i infantylne. (...)
