ks. Piotr Greger
Przygotowanie, zadania, formacja i duchowość nadzwyczajnych szafarzy Komunii
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 09, wrzesień 2011
wydrukuj ten artykułKwestie dotyczące osoby i zadań podejmowanych przez nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej są regulowane odpowiednimi dokumentami kościelnymi. Przede wszystkim należy tu uwzględnić Instrukcję w sprawie formacji i sposobu wykonywania posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej zatwierdzoną przez Konferencję Episkopatu Polski podczas obrad w Łowiczu (21-22 czerwca 1991 r.). Niespełna siedem lat później (9 marca 2006 r.) podczas 335. zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie ogłoszono Wskazania Konferencji Episkopatu Polski odnośnie do nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej. Treść tych dokumentów określa proces przygotowania do pełnienia zadań i wskazuje na wymogi stawiane kandydatom. Mowa jest o sposobie pełnienia swoich zadań, permanentnej formacji nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej oraz o ich duchowości.
WYMAGANIA WOBEC KANDYDATÓW I PROCES PRZYGOTOWANIA
Zadania podejmowane przez nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej są pełnieniem funkcji w zgromadzeniu, dlatego podstawę stanowi stwierdzenie soborowej Konstytucji o liturgii: „[…] należy starannie wychowywać w duchu liturgii oraz przygotowywać do odpowiedniego i zgodnego z przepisami wykonywania przypadających każdemu czynności” (KL 29). W kontekście tego orzeczenia wobec kandydatów stawiane są odpowiednie wymagania. Odnośnie do wieku Konferencja Episkopatu Polski podjęła decyzję, że do pełnienia zadań nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej biskup diecezjalny może upoważnić mężczyznę, który ukończył 25 lat, a nie przekroczył 65 roku życia. (...)
