ks. Krzysztof Filipowicz
Okres Wielkanocy – jedna Wielka Niedziela
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2013
wydrukuj ten artykułOkres wielkanocny, jak łatwo zauważyć, obok okresu zwykłego – w ciągu roku jest najdłuższy w roku liturgicznym. Od razu należy dodać, że jest to tak zwany „czas mocny”, który obok Adwentu, Bożego Narodzenia i Wielkiego Postu posiada wyraźny charakter, określony przez Misterium Paschalne, czyli tajemnicę Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa Pana.
Na temat roli Misterium Paschalnego w roku liturgicznym napisano już dość dużo i – co najważniejsze – świętowanie tych dni weszło na stałe w tkankę życia religijnego Kościoła. Osiągnięto to w głównej mierze dzięki reformie liturgicznej Soboru Watykańskiego II. W art. 107. Konstytucja o liturgii świętej zaleciła zreformowanie roku liturgicznego w taki sposób, aby utrzymać pierwotny charakter okresów liturgicznych, a zwłaszcza Misterium Paschalnego. Bardzo szybko owe poczynania odsłoniły, że – używając określenia z KL 102 – największa uroczystość Paschy w jakiś niezwykły sposób determinuje cały rok liturgiczny – obchody związane z Misterium Wcielenia: Adwent i Boże Narodzenie ukierunkowane są na tajemnicę Męki, Śmierci i Zmartwychwstania, Wielki Post jest organicznie związany z Wielkanocą, zaś najdłuższy ze wszystkich okres zwykły, co ukazują formularze kolejnych tygodni, odwołuje się do najstarszego i najbardziej oryginalnego chrześcijańskiego święta, rozumianego jako pamiątka Zmartwychwstania. (...)
