Leszek Wątróbski
Jubileusz 60-lecia pracy duszpasterskiej w Ameryce Południowej. O chrystusowcach w Brazylii
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 07, lipiec 2018
wydrukuj ten artykułZ ks. Kazimierzem Długszem SChr, przełożonym Prowincji Matki Bożej Niepokalanie Poczętej w Ameryce Południowej, rozmawia Leszek Watróbski.
Brazylia to olbrzymi kraj, który w sposób szczególny jest w sercu każdego chrystusowca…
Tak, to właśnie stąd na początku XX wieku napływały setki próśb polskich emigrantów proszących o opiekę kapłana. W odpowiedzi na nie Prymas Polski, a zarazem duchowy opiekun Polonii, kard. August Hlond w 1929 roku wysłał do Ameryki Południowej ks. Ignacego Posadzego w celu odwiedzenia polonijnych środowisk i zorientowania się w potrzebach rodaków. Konsekwencją tej duszpasterskiej podróży było założenie w 1932 roku nowego zgromadzenia zakonnego o nazwie Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej, którego głównym celem jest troska o rodaków żyjących poza granicami Polski. Drugą misją Zgromadzenia stało się szerzenie wśród wiernych znajomości Mszy Świętej jako centrum chrześcijańskiego życia oraz dbałość o piękno liturgii.
Jak wyglądały pierwsze lata pracy chrystusowców w Brazylii?
Druga wojna światowa oraz sytuacja polityczna po jej zakończeniu spowodowały, że chrystusowcy na kontynent południowoamerykański mogli przybyć dopiero na początku 1958 roku. Pierwszym był tu ks. Czesław Czartoryski. Kilka miesięcy później przybyli także: ks. Stanisław Nowak, ks. Zygmunt Supieta i pomagający obecnie w parafii we Władysławowie ks. (...)
