ks. Łukasz Szczeblewski
Regina coeli
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2019
wydrukuj ten artykułKrólowo nieba, wesel się (łac. Regina coeli lub Regina caeli) to jedna z czterech wielkich antyfon maryjnych obok Alma Redemptoris Mater, Ave Regina caelorum i Salve Regina. Niekiedy określana jest ona mianem wielkanocnego hymnu maryjnego. Najstarszy jej przekaz pochodzi z antyfonarza bazyliki św. Piotra w Rzymie z 1171 roku.
Do dnia dzisiejszego nie udało się precyzyjnie ustalić autora tekstu i melodii. W średniowiecznym dziele Jakuba de Voragine pt. Złota legenda (łac. Legenda aurea) znajduje się opowiadanie łączące powstanie antyfony z papieżem Grzegorzem Wielkim (590-604). U progu jego pontyfikatu w Rzymie panowała zaraza. Papież zarządził wówczas procesję pokutną wraz z modlitwą o odwrócenie klęski. W procesji niesiono obraz Matki Bożej Salus populi Romani (Ocalenie ludu rzymskiego), zwany także wizerunkiem Matki Bożej Śnieżnej. W czasie przemarszu przez most Eliusza (łac. Pons Aelius) usłyszano głos z wysokości opiewający Maryję: „Regina coeli, laetare, alleluia, Quia quem meruisti portare, alleluia, Resurrexit, sicut dixit, alleluia”. Według podania papież dodał ostatni wers: „Ora pro nobis Deum, alleluia”. Nad zamkiem Hadriana ukazał się wówczas anioł trzymający w ręku miecz zarazy, który schował do pochwy. To wydarzenie odczytano jako zakończenie klęski. Wówczas zmieniono nazwę zamku Hadriana na zamek Świętego Anioła, tym samym miejsce zdarzenia otrzymało miano mostu Świętego Anioła używaną do dnia dzisiejszego. (...)
