ks. Tomasz Bać
Rytm niedzielny i paschalny roku liturgicznego
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 05, maj 2019
wydrukuj ten artykułDla wierzących jest rzeczą oczywistą, że Kościół żyje rytmem roku liturgicznego. Wiemy przecież, że każda niedziela, święto czy okres liturgiczny posiada własne, dla siebie charakterystyczne obrzędy, teksty, pieśni, tradycje czy elementy wystroju kościoła. Sprawiają one, że tajemnice życia Chrystusa przeżywane w liturgii mogą wejść w ludzką rzeczywistość i historię oraz stać się częścią codzienności chrześcijan każdego czasu i żyjących w każdym miejscu na świecie. Gdy do liturgii i jej celebracji dodamy jeszcze bardzo bogatą obrzędowość, charakteryzującą różne momenty roku liturgicznego, to bardzo łatwo dostrzec bliskość celebrowanych i przeżywanych wydarzeń z doświadczeniem życiowym człowieka.
Kościół robi wszystko, aby liturgia oraz jej rytmy były fundamentem życia i duchowości współczesnych chrześcijan. Za takim rozumieniem i przeżywaniem liturgii tęsknili prekursorzy ruchu liturgicznego i to pragnienie stało u podstaw soborowej Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium (skrót: KL). Właśnie dlatego cykl artykułów na temat teologii roku liturgicznego warto rozpocząć od refleksji nad słowami ojców Soboru, gdyż są one niesłychanie aktualne oraz zawierają głęboką, teologiczną treść. Rok liturgiczny i konieczność jego reformy zostały omówione w dziesięciu punktach Konstytucji o liturgii świętej (KL 102-111). Jednak dla teologii bez wątpienia najważniejszy jest pierwszy z nich, gdyż przedstawia on całą wewnętrzną i teologiczną logikę oraz dynamikę roku liturgicznego. (...)
