ks. Janusz Królikowski
Cud wszystkich cudów – przeistoczenie
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2020
wydrukuj ten artykułRozważając tajemnicę Eucharystii oraz jej znaczenie dla Kościoła i dla każdego wierzącego, nie możemy nie podjąć zagadnienia przeistoczenia (transsubstantiatio), czyli cudownej i jedynej przemiany chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa, która dokonuje się mocą Ducha Świętego i słów kapłańskich w czasie celebracji liturgicznej. Jest to wydarzenie, o którym św. Tomasz z Akwinu w przygotowanym oficjum na Boże Ciało, które wówczas wprowadzano do liturgii Kościoła, nazwał „cudem nad cudami” lub „cudem wszystkich cudów” – miraculum miraculorum. Warto zauważyć, że Akwinata takie określenie zastosował jeszcze tylko w odniesieniu do tajemnicy wcielenia Syna Bożego, czyli do faktu, że stał się On człowiekiem. Bardzo wiec trafnie te dwie tajemnice zostały ze sobą zestawione, wskazując na siebie nawzajem w swoim zbawczym znaczeniu, ale przede wszystkim zostało pokazane, że ich genezy i znaczenia trzeba szukać w samym Bogu. Stwierdzenie zastosowane przez św. Tomasza zasługuje na rozważenie w kontekście eucharystycznym, abyśmy mogli zdać sobie sprawę z wielkości i wyjątkowości tego, co dokonuje się w czasie Mszy Świętej i co nieustannie jest dawane do dyspozycji wierzącego.
Jedyna i cudowna przemiana
Może to wydać się zbyt radykalne, ale trzeba powiedzieć, że przyzwyczailiśmy się do Mszy Świętej i nie robi już na nas wrażenia to, co w niej się dokonuje. (...)
