ks. Tomasz Mikulak SChr, Poznań
Być chrześcijaninem = być świadkiem…
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, lipiec - sierpień - wrzesień 2024
wydrukuj ten artykuł„Verba docent, exempla trahunt – Słowa pouczają, przykłady pociągają” – ta łacińska maksyma jest aktualna w każdym czasie. Wystarczy pobieżnie przebiec historię Kościoła. Gdy spoglądamy na jego początki, zauważymy, że sposób życia pierwszych chrześcijan pociągał innych. Podobnie w kolejnych wiekach dobry przykład, który dawali choćby średniowieczni zakonodawcy, powodował, że wielu wstępowało w ich ślady i dokonywało się odnowienie całej wspólnoty przez ożywienie ducha i gorliwości wszystkich wiernych. Również dzisiaj większą żywotność wspólnoty widzimy tam, gdzie żyje się na serio Ewangelią, kiedy jej ideały stara się wcielać w codzienność. Można by rzec, że w takich momentach chce się żyć i uczestniczyć we wspólnocie Kościoła, tak jak stanowi duszpasterskie motto bieżącego roku.
Chcemy je na łamach „Mszy Świętej” nieustannie przybliżać Drogim Czytelnikom. Kolejny aspekt uczestnictwa chrześcijan w życiu Kościoła podejmuje ks. Janusz Królikowski. Przypomina, że zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa to wydarzenie, na którym opiera się nasza wiara. Z tego wydarzenia, jak i związanych z nim spotkań ze Zmartwychwstałym należy czerpać siłę do świadczenia, to znaczy potwierdzania wyznawanej wiary uczynkami miłości, jak to było w przypadku Apostołów, o czym czytamy w Dziejach Apostolskich. Jest to wyzwanie bardzo trudne, a jednocześnie ważne, konieczne i potrzebne. Warto zatem wciąż decydować się na ten trud oraz ufać, że przyniesie on błogosławione owoce.
Nasz kwartalnik z kolejnymi artykułami niech staje się w tym dobrą pomocą. Mamy nadzieję, że jego lektura w wakacyjne dni pomoże stawać się prawdziwym świadkiem Chrystusa, świadomie uczestniczącym w życiu i wspólnocie Jego uczniów. Nasi Autorzy pragną, aby uczestnictwo w Eucharystii, która jest szczytem i źródłem życia i działalności Kościoła (por. KL 10), stawało się rzeczywiście bardziej żywe i gorliwe. Przybliżamy więc piórem ks. Teodora Puszcza SChr treści ogólne związane z Mszałem Rzymskim – księgą używaną do celebrowania Eucharystii oraz bardziej szczegółowe związane z zawartymi w niej antyfonami, które są tematem artykułu naszego stałego współpracownika, s. Sylwii Marciniak MChR. Podobne cele ma obecny od dłuższego czasu na naszych łamach cykl ks. Macieja Koczaja SChr pod tytułem „Msza Święta jako znak sprzeciwu”. A całości dopełniają stałe treści biblijne, liturgiczne, prawne i formacyjne oraz przypomnienie ponadczasowego przesłania pierwszej pielgrzymki Świętego Jana Pawła II do ojczyzny, o którym w roku jej 45-lecia pisze ks. Paweł Bortkiewicz SChr.
Niech zatem czytanie i rozważanie tego, co zawarte na szpaltach „Mszy Świętej”, pozwoli – jak pisze w swoim artykule ks. M. Koczaj, a przed laty pisał Czcigodny Sługa Boży kard. August Hlond – na odnowienie świata i zapanowanie Chrystusowego królestwa prawdy i życia, królestwa świętości i łaski, królestwa sprawiedliwości, miłości i pokoju…
